Jammer. Ik zou graag tegen het rookverbod zijn. Tegen de grenzeloze bemoeienis van het betuttelingskabinet. Tegen de verboden, tegen de betweterij, tegen de moralisering. Tegen de terugkeer van de Verboden Vrucht.
Cleopatra zit in de knoei vanwege geluidsoverlast. En er zijn meer kroegen waarvoor de situatie onhoudbaar dreigt te worden. Mensen gaan de straat op. Tevreden rokers zijn geen onruststokers, maar voor de ontevreden roker blijken we ons te moeten hoeden.
Gisteren was ik op bezoek bij iemand die nog wel rookt. Hij doet dit als er gasten zijn keurig op de gang. En toch. Alle kleren die ik gisteren aan had, tot mijn onderbroek aan toe, zijn naderhand vergeven van de tabakslucht. Mijn haar ook.
En ik kan het niet helpen: ik vind het heerlijk dat dit niet meer elke dag zo is als ik ben uitgegaan. Ik zou het graag anders zien, maar ik ben de mensen die het rookverbod invoerden stiekem erg dankbaar. Toch jammer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten