Humor

MB is een ex-cabaretier, die ik nog ken uit mijn tijd bij Theater de Molen in Beuningen. Tussen 1990 en 2004 reisde hij langs alle theaters in het land; een gewaardeerd humorist, die echter nooit de grote beroemdheid heeft opgezocht. Tegenwoordig leert hij de kunst aan mindere goden, waaronder ikzelf.

Ik vroeg MB of je, naar zoveel jaar intensief met cabaret bezig te zijn, eigenlijk nog wel dingen leuk vindt. Ik heb Freek de Jonge ooit horen zeggen dat hij na zoveel jaar grappig moeten wezen zijn ziel aan de duivel had verkocht; hij lacht nergens meer om. Omdat hij de structuur van de grap van binnen en van buiten kent. Een grap is voor Freek een afgekloven kippenbout. Humor is voor de oude komiek als bloed voor de verpleegster; het doet hem niets meer, maar het blijft zijn broodwinning.

MB keek verbaasd op. Hij zij dat hij juist elke keer weer verrast kon worden door nieuwe vondsten van nieuwe cabaretiers. Elke keer als hij zijn cursus geeft gebeurt er wel iets dat hem doet schaterlachen. Natuurlijk, je weet waaróm je lacht. Je kunt een grap analyseren, des te beter als je er verstand van hebt. Maar dat maakt het nog niet minder leuk.

Dus als Freek de lach kwijt is, komt dat niet omdat hij de lach te goed kent. De lach is een oude vriend, waarvan hij vervreemd is graakt. Misschien is hij wel echt de verbitterde oude man waarvoor hij tegenwoordig vaak wordt uitgemaakt. Maar de lach kent zoveel gezichten, dat je nooit op hem uitgekeken raakt. Hij kan je elke keer weer verassen. Laten we hopen dat Freek het goed zal maken met zijn oude vriend.

Wat kon Freek nou gebeuren, toen hij in een lachstuip schoot?
Er is leven, er is leven na de dood.